کشورهای درحال توسعه و نقش سازمان ملل در توسعه محیط زیست

نقش سازمان ملل نسبت به محیط زیست به گونه ای است که به تدریج درحال ایجاد تعهدات رفتاری بین کشورها است. در این راستا توصیه هایی نموده است که می بایست در قبال افراد یا سازمان ها اجرا گردد. ایجاد و توسعه این قواعد مستلزم تاسیس یازوکارهایی است که پایبندی آنها به تعهدات و قواعد مذکور را تضمین نمایند. یکی از این سازوکارهای حقوقی موجود، تاکید بر مسئولیت مدنی و لزوم پرداخت خسارت توسط آلوده کننده ها است. در شرایط موجود ارزیابی این که آیا حقوق حاضر شرایط موثر و استانداردهای بین المللی محیط زیست را به طور موثر تضمین و تامین می کنند و اینکه سازوکارهای موجود ضمانت اجراهای لازم را دارد یا خیر، مشکل می باشد. تقویت و توجه به مباحث محیط زیست و اقداماتی که تاکنون در این زمینه صورت گرفته، به اثرات مثبتی چون ارتقای حساسیت کشورها و تصویب صدها قانون و آیین نامه در سطح داخلی کشورها و در عرصه بین المللی انجامیده و حتی در برخی کشورها به تغییر روندها به سمت تخریب کمتر و کاهش آسیب ها منجر شده است. اما همچنانمشکلات محیط زیست جهانی با آینده بشر گره خورده و جوامع بسیاری که هنوز این واقعیت را دینیافته یا نتوانسته اند به روندی مخالف آلودگی و تخریب روی آورند، نه تنها از این طوفان سهمگین به ساحل سلامت نخواهند رسید، بلکه عاملی در ممانعت از تحقق اهداف جهانی حفظ محیط زیست خواهند بود. در چنین شرایطی، کارآمدی سازمان ها و سازوکارهای جهانی حفظ محیط زیست و تقویت توانمندی کنوانسیون های بین المللی و معاهدات منطقه ای ضرورتی است که باید به طور مکرر توسط مردم و تشکل های مردم نهاد مطرح شود و از سازمان های بین المللی و کشورهای قدرتمند خواسته شود نقش خود را به درستی ایفا کنند. زیرا امروزه مناسبات ناپایدار جهانی که به گسترش فقر، بی عدالتی، سلطه دولت های قدرتمند یا حکومت های مستبد و ناکارآمد، جنگ های منطقه ای و منازعات محلی منجر شده، زمینه را برای تخریب بیشتر فراهم کرده است.

Keywords:

محیط زیست , سازمان ملل , کشورهای درحال توسعه