فاطمه سهرابی - کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
پروانه شمسی پور دهکردی - استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اضطراب اجتماعی جسمانی و عوامل بازدارنده از مشارکت در فعالیت جسمانی در دانشجویان فعال و غیر فعال بود. روش پژوهش حاضر علی مقایسه ای بود. 90 دانشجوی دختر فعال و غیر فعال از نظر سبک فعالیت جسمانی، به صورت نمونه گیری در دسترس در پژوهش حاضر مشارکت کردند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جمعیت شناختی، سطح فعالیت جسمانی، اضطراب اجتماعی جسمانی و عوامل بازدارنده از مشارکت در فعالیت جسمانی استفاده شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین اضطراب اجتماعی جسمانی و عوامل بازدارنده از مشارکت در فعالیت جسمانی در دانشجویان فعال و غیر فعال تفاوت معنادار وجود ندارد (p> 0/05). اما مقایسه میانگین ها نشان داد گروه دختران دانشجو فعال اضطراب اجتماعی جسمانی بالاتری نسبت به گروه غیرفعال دارد. یافته ها نشان داد گروه دختران دانشجو غیرفعال عوامل درون فردی بیشتری را جهت بازداری از مشارکت در فعالیت جسمانی نسبت به گروه فعال دارند. گروه دختران دانشجو فعال عوامل رفتاری را جهت بازداری از مشارکت در فعالیت جسمانی نسبت به گروه غیرفعال مهمتر می دانند.

اضطراب اجتماعی جسمانی، عوامل بازدارنده دورن فردی، بین فردی، رفتاری