مریم جمشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران
حجت اله جاویدی - استادیار، گروه روانشناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

هدف از انجام این مطالعه، پیش بینی رابطه بین کیفیت زندگی والدین و همبستگی خانواده با سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی است. پژوهش از نوع کاربردی و به منظور اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان کم توان ذهنی فراشبند فارس می باشد. تعداد 100 خانواده با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، پرسشنامه ارزیابی انطباق پذیری و همبستگی خانواده اولسون و همکاران ( 1985 ) و پرسشنامه سازگاری سهرابی و سامانی ( 1390 ) است که با مراجعه حضوری محقق تکمیل شدند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون آماری رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد، کیفیت زندگی والدین و همبستگی خانواده توان پیش بینی سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی را دارد. همچنین، رابطه بین دو متغیر کیفیت زندگی والدین و همبستگی خانواده با متغیر وابسته سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی مثبت و معنی دار است.

کیفیت زندگی، همبستگی خانواده، سازگاری اجتماعی، کودکان معلول، کم توان ذهنی