سمیرا نبی فارسی - کارشناسی ارشد تاریخ ایران باستان،دانشگاه آزاد اسلامی،داراب،ایران

بدیهی است نظام اخلاقی اسلام سرشار از فضایل و گزاره های اخلاقی است که فرد مسلمان به وسیله تطبیق عملی آن ها، تواناییاکمال دین خویش، و گام برداشتن در مسیر اصلاح امور دنیا و آخرت خویش را کسب می کند. در این مقاله، با تمسک به سرچشمههای اولیه شریعت مقدس، تلاش بر این است به تحلیل و بررسی و توجیهات و رهنمودهای دین در مورد ویژگی ها و تئوری نظاماخلاقی اسلام و نقش کاربردی آن در اکمال دین و به تعالی رساندن فرد مسلمان در رسیدن به کمال مطلوب و حیات طیبه قرآنیپرداخته شود تا تفاوت آن با نظام های اخلاقی دیگر که غالبا برای تامین خوشبختی انسان و لذت بخشی به زندگی او تعریف میشوند، مشخص گردد چرا که این گونه نظام ها با به چالش کشیدن غایت گویا، به ثمره نظام اخلاقی خود نمی اندیشند و تنها وظیفهگرایی را شعار خود می دانند. در حالی که رهنمودها و غایت های الهی موجود در این نظام، در تربیت و تزکیه نفس انسان نقشسازنده ای را ایفا می کند که فرد مسلم ملزم به رعایت عملی آن ها می باشد، و در صورت اعراض از آن نسبت به حقوق الهی مقصرو گناهکار به شمار می آید. و نظام اخلاقی با اتکای به تبیینات ربانی، به عنوان نظامی غایت گرایانه همراه با وظیفه گرایی ناشی ازاراده الهی بررسی می شود تا برتری آن بر نظام های اخلاقی دیگر اثبات شود و دیدگاه اسلام را در مورد مسئله مهم نسبیت در اخلاقروشن می سازد.

اهمیت جایگاه، اخلاق اسلامی، جامعه