حمایت از زنان در حقوق بین الملل بشردوستانه

طبق موازین حقوق بین الملل بشردوستانه، زنان اعم از اینکه رزمنده، غیرنظامی و یا خارج از صحنه نبرد باشند باید از همان حمایتی کهمردان برخوردارند، بدون تبعیض بهره مند شوند. یکی از قواعدی که در حقوق بشردوستانه بین المللی وجود دارد عبارت است ازاینکه نیازهای حمایتی خاص، بهداشتی، کمکی زنان متاثر از درگیری های مسلحانه باید مورد احترام قرار گیرد. قواعدی که طبق آن،نیازهای خاص زنان متاثر از درگیری های مسلحانه باید محترم شمرده شود ناشی از مفادی است که در کنوانسیون های چهارگانه ژنومطرح گردیده است که از میان آنها میتوان به مادهی 27 کنوانسیون چهارم اشاره کرد. در ماده 3 مشترک کنوانسیون های چهارگانهژنو و پروتکل الحاقی دوم نیز که در مورد مخاصمات مسلحانه است غیربینالمللی است، تاکید شده که احترام و شرافت انسانی افرادباید حفظ شده و از اعمال خشونت نسبت به حیات و سلامتی و آرامش جسمی و روانی این افراد خوداری شده و از بی حرمتی بهکرامت انسانی از جمله رفتار تحقیرآمیز، تجاوز، فحشای اجباری و دیگر انواع اعمال ناشایست جلوگیری به عمل آید. بنابراین حقوقبین الملل بشردوستانه معاصر در مورد حمایت از زنان و رفع نیازهای خاص آنان بین مخاصمات مسلحانه بین المللی و غیربین المللیتفاوتی نگذارده است. همچنین در این میان اسناد منطقه ای نیز وجود دارند که به حمایت از زنان پرداخته اند. با این وجود این قوانیننتوانسته اند انتظارات را برآورده نموده و جوابگوی نیاز زنان در زمان جنگ باشند که لازم است در اینباره چارهای اندیشیده شود. دراین پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی سعی در بررسی حمایت از زنان در حقوق بین الملل بشردوستانه خواهیم داشت.

Keywords:

حمایت , زنان , مخاصمات , حقوق بین الملل بشر دوستانه , کنوانسیون ژنو , اسناد منطقه ای