ولی اله حسومی - استادیار گروه علوم و قرآن حدیث، دانشگاه الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
سارا گرکز - کارشناسی ارشد رشته علوم حدیث، دانشگاه الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

امید حالتی روحی و روانی است که باعث ایجاد انگیزه برای کار و فعالیت می شود. در واقع بشر چون در کارها امید به نفع یا ترس از زیان دارد، تلاش های خود را با انگیزه ی بیشتری انجام می دهد. هدف از این مقاله بررسی نقش باور به خدا در ایجاد امید به زندگی است، لذا به روش توصیفی- تحلیلی مبانی و عوامل ایجاد امید را بررسی و نتیجه گیری می کند که امید به واسطه دو رویکرد شناختی و رفتاری حاصل می شود و انسان از خود شناسی به خداشناسی رسیده و این باعث خودباوری و خدامحوری می گردد. باور به خدا نقش اساسی در ایجاد امید دارد و این امید حاصل شده عامل تحرک و باعث عمل می باشد که ترس و اضطراب را کاهش می دهد و باعث تقویت قدرت صبر و تسهیل سختی ها و تقویت روحیه انسان می گردد که همه ی این سلامت روانی انسان را به همراه دارد.

باور، باور به خدا، امید