نقد رویکرد ایستا در آموزش و پرورش معاصر ایران و ارائه الگوی پویای تربیت اسلامی

در پژوهش حاضر، هدف از نقد رویکرد ایستا در تعلیم و تربیت کنونی (ده سال اخیر ایران، ارائه الگوی پویای تربیت اسلامی است. برای این منظور ابتدا نشان داده می شود که چرا رویکرد حاکم بر آموزش و پرورش ایران رویکردی ایستاست. در ادامه تعدادی از مولفه های پویا در فلسفه تعلیم و تربیت شناسایی، و به علت رویکرد اسلامی تربیت اسلامی، این مولفه های پویا از قرآن و روایات مصداق یابی شدند و پس از آن الگویی پویا از تربیت اسلامی معرفی گردید. پژوهشگر با نگلعی انتقادی، نوعی متفاوت از مبانی و اصول پویا را معرفی نموده است. به این طریق که ابتدا به روش انتقادی تعلیم و تربیت ایستای کنونی ایران نقد گردید و با روش تحلیل اسنادی، آراء فلاسفه تعلیم و تربیت مورد مطالعه قرار گرفت و مولفه های پویای تعلیم و تربیت شناسایی شد. سپس با روش تحلیل مفهومی و زبانی، مصادیق قرآنی و روایی شناسایی، و از باهم نگری آنها در نهایت الگوی پویای تربیت اسلامی به گونه ساختارگرایی، تهیه و ارائه گردید. نتایج بطور کلی نشان می دهد؛ این الگو متشکل از دو مولفه مبنایی؛ پویشگری و همایشگری است که مولفه مبنایی پویشگری آن دارای 10 زیر مولفه و 22 اصل می باشد.

Keywords:

تربیت , فلسفه تعلیم و تربیت , مولفه های پویا