غلامحسین لکزائیان پور - دانشجوی دکترای آبیاری وزهکشی دانشگاه زابل.معاون تامین آب و آبرسانی شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان
فریبرز عباسی - استاد پژوهش موسسهء تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
مریم رستمی - دانشجوی دکترای مدیریت محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
عبدالا حدریکی - دانشجوی دکترای حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی چابهار، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان

در نواحی خشک و نیمه خشک بخش قابل توجهی از بارندگی بر اثر تبخیر تلف می شود. تبخیر از سطح خاک بخش عمده ای از بیلان آب بوده و به ویژه در نواحی خشک، اراضی بایر و دیمزارها می توان آن را عمدهترین جزء در بیلان آب دانست. تبخیر از سطح خاک یکی از اجزاء مهم چرخه آب خصوصا در نواحی خشک و نیمه خشک است. تبخیر در این مناطق از دو جنبه حائز اهمیت است، اول اینکه سهم عمده در هدرروی آب ازخاک داشته و ثانیا نقش زیاد در شور شدن خاک سطحی در این مناطق دارد. بنابراین استفاده از روش های دقیق تر جهت برآورد تبخیر در این مناطق از اهمیت زیادی برخوردار است . یکی از رایج ترین روش هایمحاسبه تبخیر، استفاده از ضرایب پیشنهادی فائو ( FAO ) در نشریه شماره 56 برای تبدیل تبخیر از سطح تشتک به تبخیر از سطح خاک لخت ( K ) می باشد. برای کاهش تبخیر از سطح خاک روش های مختلفی مطرح گردیده است . در این تحقیق روش های گوناگون کاهش تبخیر از سطح خاک نظیر : عدم خاک ورزی، استفاده از مالچ های نفتی، مالچ های کاغذ و پلاستیک، مالچ های لاتکس، قیر یا روغن و استفاده از هیدروپلاس, مورد بررسی قرار می گیرند و همچنین بعضی از روش های برآورد و تخمین مقدار تبخیر از سطح خاک نیز مطرح می شوند.

تبخیر از سطح خاک، هیدروپلاس، بیلان آب، تعرق، غیراشباع، تجمع املاح