تاثیر کودهای بیولوژیک و پلیمر سوپرجاذب بر شاخص های جوانه زنی یونجه یکساله (Medicago scutellata cv. Robinson) تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک نیتروکسین و فسفر بارور- 2 و پلیمر سوپر جاذب در شرایط تنش خشکی بر شاخص های جوانه زنی یونجه یکساله آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 91-1390 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل دو سطح آبیاری در دو سطح تنش و عدم تنش و فاکتور فرعی شامل کودهای بیولوژیک نیتروکسین و بارور- 2، و پلیمر سوپر جاذب، در دو سطح مصرف و عدم مصرف بود. نتایج نشان داد که استفاده از کودهای بیولوژیک بر صفاتی نظیر درصد جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و آزمون شمارش اول تاثیر معنی داری داشت و باعث افزایش وزن هزار دانه و کاهش سایر صفات ذکر شده، گردید. همچنین عدم استفاده از پلیمر سوپر جاذب در شرایط تنش خشکی باعث کاهش سختی بذر شده، و نتیجه آن، افزایش صفاتی مثل درصد جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و آزمون شمارش اول بوده است. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار مصرف کود بیولوژیک نیتروکسین، عدم مصرف کود بیولوژیک بارور- 2 و عدم کاربرد پلیمر سوپرجاذب در شرایط تنش خشکی (N1 B0 S1 W) و بیشترین درصد جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و آزمون شمارش اول در تیمار عدم مصرف کودهای بیولوژیک نیتروکسین و بارور- 2 و عدم کاربرد پلیمر سوپر جاذب در شرایط تنش خشکی (N0 B0 S0 W) حاصل شد.

Keywords:

نیتروکسین , بارور- 2 , درصد جوانه زنی , متوسط زمان جوانه زنی , سرعت جوانه زنی