ارزیابی تحمل به شوری عملکرد و برخی از اجزاء عملکرد دو رقم گندم با استفاده از مدل Mass-Hoffman در هرمزگان

مشکل شوری آب و خاک بیشتر در مناطق خشک و نیمه خشک است و شور شدن تدریجی خاک از مسائل مهم در بسیاری از مناطق جهان به خصوص در کشور ما می باشد. شرایط طبیعی استان هرمزگان از جمله بارندگی کم و پتانسیل بالا برای تبخیر و همچنین تعداد زیاد گنبدهای نمکی، کیفیت پایین منابع خاک و آب را سبب شده است. آزمایش حاضر به منظور فائق آمدن بر شوری منابع آب و خاک با استفاده از پتانسیل تحمل به شوریارقام گندم اجرا گردید. این پژوهش دارای دو فاکتور رقم ( شامل دو رقم گندم فلات و داراب 2 ) و آب شور (شامل سه سطح شوری 4/3، 7/4 و 10/1 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که، به طور کلی، تیمارهایشوری عملکرد و اجزاء عملکرد گندم هر دو رقم مورد استفاده در آزمایش را تحت تاثیر قرار دادند. عملکرد دانه در رقم داراب 2 به طوری معنی دار ، با افزایش مقادیر شوری آب آیباری، کاهش یافت لیکن در رقم فلات باوجود کاهش عملکرد، بویژه در سطح سوم شوری، اما این کاهش معنی دار نبود. با کمک مدل Mass- Hoffman آستانه تحمل به شوری آب آبیاری برای عملکرد نسبی دانه و عملکرد بیولوزیک برای رقم فلات عملکرد برای هر دو رقم گندم یکسان و برابر با 4/3 دسی زیمنس بر متر می باشد و فقط اختلاف جزئی در نسبی )بعد از آستانه کاهش عملکرد نسبی( برای رقم فلات بیشتر از رقم داراب 2 بود. آستانه تحمل اجزای عملکرد برای هر دو رقم گندم یکسان و برابر با 4/3 دسی زیمنس بر متر می باشد و فقط اختلاف جزئی در شیب کاهش اجزاء عملکرد مشاهده می شود.

Keywords:

آب شور , آستانه تحمل , گندم , مدل Mass-Hoffman