رابطه بین شایستگی های حرفه ای مدیران و سبک های مدیریت با رضایت شغلی آموزگاران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شایستگیهای حرفهای مدیران و سبکهای مدیریت با رضایت شغلی آموزگاران ابتدایی ناحیه 1 شهر خرم آباد بود. پژوهش حاضر به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی و از منظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری مورد نظر کلیه آموزگاران ابتدایی ناحیه 1 شهرخرم آباد بودند که جمعا615 0 نفر بودند. حجم نمونه به روش طبقه ای تصادفی نسبی از طریق فرمول کوکران محاسبه شد که 280 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، برای متغیر شایستگیهای حرفهای مدیران از پرسشنامه مهارتهای مدیریتی اسلامیه و محمد داوودی (1393)، برای متغیر سبکهای مدیریت از پرسشنامه سبک سنج مدیریت لوتانز (1989)و برای متغیر رضایت شغلی از پرسشنامه اسمیت، کندال و هیولین (1997) استفاده شد. پایایی پرسشنامه های مذکور در پژوهش حاضر به ترتیب 0/85 ، 0/87 و 0/74 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی شامل، جداول توزیع فراوانی، میانگین، واریانس و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل، ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام استفاده شد. نتایج دلالت بر آن داشت که بین ابعاد شایستگیهای حرفه ای مدیران و ابعاد سبکهای مدیریت با رضایت شغلی رابطه معنادار مثبت وجود داشت. همچنین، متغیرهای مهارت انسانی، مهارت ادراکی، سبک انسان مدارانه و سبک وظیفه مدارانه بیشترین پیش بینی کننده های رضایت شغلی بودند.

Keywords:

شایستگیهای حرفه ای مدیران , سبکهای مدیریت , رضایت شغلی