لیلا هدایتی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش،دانشگاه پیام نور تهران جنوب.
کامران جباری - استاد راهنما، استادیار دانشگاه پیام نور

در این مقاله سعی می شود به بررسی عوامل موثر بر پذیرش یادگیری ترکیبی در دانشجویان پرداخته شود ، همانطور که روشن هست یادگیری ترکیبی به رویکرد آموزشی اطلاق می شود که در آن تلفیقی از آموزش حضوری و بر خط ارایه می شود. بدین ترتیب که برنامه درسی بررسی شده و با توجه به اهداف و ماهیت درس در مورد بخش های حضوری و غیرحضوری برنامه تصمیم گیری می شود. بدین ترتیب از مزایای هر دو نوع سیستم آموزش حضوری و برخط استفاده شده است. لذا با توجه به مطالب ذکر شده در این تحقیق به بررسی همه جانبه ی عومل موثر بر یادگیری ترکیبی پرداخته و به کنکاش و راهکارها ی ارایه ی بهتر آن جهت تقویت و شفاف سازی چالش های آن پرداخته تا به نوعی درراستای برنامه ریزی در جهت حل آن اقدام شود ، بطور کلی ماحصل تحقیق را می توان اینگونه بیان نمود که با افزایش زیرساخت های فناوری اطلاعات تمایل به پذیرش آموزش الکترونیکی ترکیبی نیز افزایش می یابد . در واقع چنانچه فرد با استفاده از یک تکنولوژی به احساس مطلوب دست پیدا کند و به آن باور داشته باشد تمایل فرد به استفاده از آن تکنولوژی نبز افزایش خواهد یافت، همچنین عملکرد مدرس با پذیرش آموزش الکترونیکی ترکیبی رابطه مستقیمی با هم دارند یعنی فرد با اعتقاد به اینکه استفاده از آموزش الکترونیکی ترکیبی، کارایی کار وی افزایش خواهد یافت و درواقع هرچه آن سیستم مفیدتر باشد بیشتر مورد استفاده قرار خواهد گرفت و در نتیجه به نگرش مثبت یا احساس مطلوب مدرس ازاستفاده از این سامانه منتهی می شود.

یادگیری ترکیبی، فرایند یاددهی یادگیری، آموزش الکترونیکی