آذر شهری - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه کردستان. آموزگار ابتدایی.
نسرین حبیبی - فوق لیسانس مدیریت آموزشی. دانشگاه کردستان. آموزگار ابتدایی
خدیجه بساطی - فوق لیسانس برنامه ریزی آموزشی. دانشگاه بوعلی. آموزگار ابتدایی
مسلم فتاحی - فوق لیسانس مدیریت آموزشی. دانشگاه شیراز.آموزگار ابتدایی

امروزه مشارکت و درگیری خانواده ها در فرایند آموزش دانش آموز بیش از پیش احساس می شود، زیرا بدون همکاری و توجه الزم والدین پیشرفت کودک با مشکل رو به رو میشود. آموزش موثر در مدارس بدون مشارکت جدی والدین نمیتواند به نحو شایسته ای صورت پذیرد و ضروری است آموزگاران و مسئوالن مدرسه از محیط زندگی، فرهنگ و ارزشهای حاکم بر محیط خانواده کودک آگاهی یابند تا بتوانند برنامه های آموزشی خود را با همکاری والدین بهبود ببخشند. مداخله والدین در آموزش و پرورش در دهه های اخیر به عنوان تالشهای متنوع برای بهبود مدرسه که افزایش یادگیری دانش آموزان به دنبال داشته است بسیار مورد توجه است. بسیاری از محققان بیان کردند که مداخله والدین در آموزش و پرورش از جمله مداخله در تکلیف دانش آموزان به موفقیت دانش آموز منجر می شود و انگیزه آنها برای انجام کارهای مدرسه افزایش میدهد. این روابط برای مدیران، سیاستمداران، والدین و دانش آموزان جذاب است بنابراین شمار زیادی از تحقیقات نقش والدین و اثرات مداخله شان بر روی موفقیت علمی دانش آموزان به طور قابل مالحظهای بررسی کردند ) داگادو-گایتان ، 1992 و گرولینک و سلویازک ، 1994 به نقل از هور مپسی و همکاران2، .)2001 بنابراین، با توجه3 به اهمیت ارتباط والدین با دانش آموز در فرایند آموزشی ضروری است به شناسایی عوامل موثر بر افزایش مداخله والدین در مسائل آموزشی پرداخته شود. این مقاله الگوی مرکب از عوامل تاثیر گذار بر مداخله والدین در فرایند آموزشی دانش آموزان، تاثیر مکانیسمهای که والدین در جریان مداخله بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بکار میبرند و همچنین نتایج مطالعاتی در تایید نقش این عوامل در افزایش مداخله والدین در آموزش دانش آموزان تشریح میکند. این عوامل می تواند در اتخاذ تصمیم های برای افزایش مداخله والدین در فرایند آموزشی دانش آموزان در خانه یا در مدرسه و بهبود روابط خانه و مدرسه بکار رود.

مداخله والدین، فرایند آموزشی، دانش آموزان