بررسی و مقایسه نشخوار فکری و تفکر ارجاعی در پرستاران زن و مرد بیمارستان میلاد اصفهان

نشخوار فکری و تفکر ارجاعی مولفه هایی هستند که در اختلالات رفتاری نقش به سزایی ایفا می کنند و منجر به تداوم و تشدید عالئم اختالل و زمینه ساز بروز سایر اختلالات روانی می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه نشخوار فکری و تفکر ارجاعی در پرستاران زن و مرد بیمارستان میالد اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی – مقایسه ای و جامعه پژوهش، شامل تمامی پرستاران زن و مرد بیمارستان میالد اصفهان در سال 1396-95 و حدود 180 نفر پرستار)90 مرد و 90زن( بود. از میان آنها بر اساس جدول کرجسی- مورگان، 146 نفر)73 مرد و 73پرستار زن( به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سبک پاسخ دهی نشخوارفکری ) RRS ( نولن هوکسیما و مورو))1991 و پرسشنامه تفکر ارجاعی) )PTQ ارینگ و همکاران )2010( بود. داده های به دست آمده، به روش تی مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری )مانوا( آزمون شد. یافته ها نشان داد بین نشخوار فکری و تفکر ارجاعی در پرستاران زن و مرد در سطح معناداری (P< 0/05)وجود دارد. نتیجه گیری : با توجه به وجود علایم نشخوار فکری و تفکر ارجاعی در پرستاران زن توصیه می شود در تدوین برنامه های درمانی روان شناختی در بیمارستانها برای نشخوار فکری، ایمپاستر و تفکر ارجاعی توجه مبذول شود.

Keywords:

پرستار , تفکر ارجاعی , نشخوار فکری