رابطه هوش معنوی با تعارض زناشویی در زوجین شهر تهران

هدف پژوهش حاضر شناخت رابطه بین هوش معنوی با تعارض زناشویی در زوجین شهر تهران بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زوجین شهر تهران در نیمه اول سال 1397 تشکیل داد. روش نمونه گیری دراین پژوهش، نمونه گیری در دسترس و حجم نمونه 384 نفر بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هوش معنوی کینگ و تعارض زناشویی براتی و ثنایی و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و تعارض زناشویی در زوجین رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های هوش معنوی، تعارض زناشویی را پیش بینی می کند و 28 درصد از واریانس تعارض زناشویی، توسط هوش معنوی تبیین میشود. بر اساس این یافته ها میتوان نتیجه گیری کرد که می توان با آموزش هوش معنوی به کاهش تعارض زناشویی زوجین کمک نمود.

Keywords:

هوش معنوی , تعارض زناشویی , زوجین