مهناز خواجویی - دبیر آموزش پرورش استان کرمان
رحمان سلیمانی بیله سوار - مدرس دانشگاه های آزاد استان اردبیل

هدف مقاله حاضر، توصیف جمال حضرت علی در شعر حافط مولوی است. این مقاله سعی دارد جمال حضرت علی را از دیدگاه دو شاعر بزرگ بررسی کند. در این مطالعه، با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی از متن کتاب نهج البلاغه، غررالحکم و دررالکلم، دیوان حافظ، دیوان غزلیات; معروف به دیوان کبیر یا کلیات شمس مشتمل بر 50000 بیت، رباعیات، مکتوبات مولانا، فیه مافیه، مجالس سبعه و کتاب های مختلف گوناگون به مثابه متن اصلی، مقوله های مرتبط با جمال حضرت علی ع استخراج گردید یافته های تحلیل محتوا نشان میدهد حضرت علی بیشک یکی از بزرگترین شخصیتهای جهان اسلام است.حضرت علی علیه السلام یکی از بزرگ ترین شخصیت های دین اسلام می باشند که نقش بسزایی برای شناساندن این دین به مردم زمان خود و همین طور زمان حال ما دارند. دلاوری های ایشان، شجاعت ایشان، داوری های او، با ایمانی امام علی (ع) و خیلی موارد دیگر است که ایشان را یکی از دوست داشتنی ترین افراد در طول تاریخ شاعران پارسی زبان مثل حافظ، مولوی، و دیگر شاعران نوسیندگان مشاهیر بزرگ به ما مردم معرفی کرده است. مولانا با الهام گیری از شخصیت ممتاز حضرت علی (ع)، از نام مرتضی لقب حضرت علی(ع) – یاد می کند و توصیفی مختصر از اثرات وجودی نور حق را در وجود مبارک ایشان بیان می دارد. از دیدگاه مولانا ، حضرت علی (ع) افتخار رسولان و اولیاء الهی است. او معتقد است که شکوه و عظمت علی (ع) چنان است که دشمن محارب او نیز مقهور بلندای روح والا و عاشق و شیدای او می شود. مولانا صفات اجتماعی مقتدای جوانمردان علی (ع) را از زبان دشمن : شجاعت ، مروت ، حلم ، رحمت، کرم، کظم غیظ برمی شمارد.مولانا معتقد است حضرت علی (ع) از دید دشمنانش باز عرش، چشم غیب ، باب علم ، روشنگر عالم ، باب رحمت الهی و راهنمای حیات معنوی است.از دید مولانا ، حضرت علی (ع) دارای ولایت قمریه مندرج در ولایت شمسیه است و پیروی از دین مصطفوی و صراط محمدی، پیروی از ولایت و معرفت علوی است؛ چرا که علی (ع) دروازه شهر حکمت پیامبر (ص) و صاحب ولایت شمسیه است.آن شاه که با دانش و دین بود علی بود/ مسجود ملک ساجد و معبود علی بودشاه ما شاه است و نامش مرتضاست/ در دو عالم شاه ما شیر خداست

حضرت علی، حافظ، مولوی