داوود گوهری - استادیار دانشگاه رازی، کرمانشاه
پگاه امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی،دانشگاه رازی،کرمانشاه

یکی از مهم ترین مباحث اعتقادی، باور به معاد است. طبق قوانین اسلام باور اکثر امامیه بر این است که بعد از مرگ بازگشتی وجود دارد و از آن به معاد تعبیر می شود. در ارتباط با معاد دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. عده ای معتقد به زندگی پس از مرگ و در مقابل عده ای منکر معاد می باشند. افرادی که در آنها باور به معاد وجود ندارد، معتقدند انسان فانی است و زندگی او مختص به همین دنیاست و پس از مرگ جهان دیگری وجود ندارد و لذا نفس خویش را ملاک قرار داده اند و جویای لذت به هر نحو می باشند که چه بسا لذت های حرامی باشد که از یاد خداوند خالی است. اما دیدگاه افرادی که در آنها اعتقاد به معاد وجود دارد، اگر این باور، ایمان قلبی توام با عمل باشد منجر می شود که شخص به انجام واجبات و پرهیز از محرمات و معاصی بپردازد؛ زیرا این افراد معتقد هستند که بازتاب رفتار خود را در جهان دیگر خواهند دید حال که با گسترش روز افزون فناوری و امکانات مادی توجه افراد به عقاید دینی کاهش یافته است این نیاز احساس شد به یک مورد از عوامل موثر در پرهیز از محرمات دین از جمله معادباوری پرداخته شود.

معادباوری ، احکام الهی، گناه، محرمات