حوریه محمدی - گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
پریناز بنی سی - گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

بخشش به عنوان فرآیند پیچیده شناختی، رفتاری و عاطفی تشریح می شود که در آن عاطفه و قضات منفی نسبت به خطاکار کاهش و انگیزش های صلح آمیز افزایش می یابد. مداخله مبتنی بر بخشودگی تاثیر معناداری بر افزایش کیفیت زندگی و مولفه های آن )سلامت جسمی، سلامت روان، روابط اجتماعی و سلامت محیطی( در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم داشته است. همچنین مداخله مبتنی بر بخشش درمانی تاثیر معناداری بر سلامت عمومی و مولفه های آن )اضطراب و بی خوابی، نارساکنش وری اجتماعی، افسردگی و نشانه های جسمی( در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم داشته است. بنابراین می توان از آموزش برنامه بخشودگی برای افزایش کیفیت زندگی و سلامت عمومی مادران کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده کرد. در این نوشتار به بررسی الگوهای بخشش شامل رویکرد ورثینگتون، رویکرد رای، رویکرد لوسکین، رویکرد مبتنی بر مصالحه ساپولسکی و وال و انواع بخشش پرداخته، مدل مفهومی بخشش تبیین و بر اساس گزارش پژوهش ، ضمن تبیین نتایج، پیشنهادت مبتنی بر پژوهش ارایه شده است

بخشش، الگوهای بخشش، روان درمانی، اوتیسم