بررسی اثر رابطه بین قابلیت مقایسه صورت مالی و نگهداشت وجه نقد در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه مدیریت وجوه نقد از مهمترین وظایف در فرآیند مدیریت مالی است. اهمیت وجه نقد تا بدانجاست که در چارچوب نظری حسابداری مالی کشورهای مختلف یکی از اهداف حسابداری و گزارشگری مالی کمک به پیش بینی جریان وجه نقد آینده شرکت عنوان میشود و به دلیل اینکه مبنای تهیه صورتهای مالی، تعهدی است و اقلام تعهدی در بردارنده اطلاعاتی در مورد جریان وجه نقد آینده است، کیفیت اقلام تعهدی به عنوان نمایندهای برای کیفیت حسابداری در نظر گرفته میشود.بنابراین، هدف این پژوهش بررسی اثر میانجی کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین قابلیت مقایسه صورت مالی و نگهداشت وجه نقد در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. چرا که توجه به قابلیت مقایسه و کیفیت گزارشگری مالی از سوی شرکتها، در کاهش هزینه های تامین مالی ناشی از نگه داشت وجه نقد مازاد و ناکارآمد حائز اهمیت است. در راستای این هدف، داده های 5 ساله (1391-1395) مربوط به 144 شرکت و 720 شرکت_سال، مورد مطالعه قرار گرفت و فرضیه ، با استفاده از نرم افزار آماری Eviews8 به روش تحلیل رگرسیون داده های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که قابلیت مقایسه صورت مالی در شرکتهای با کیفیت گزارشگری مالی بهتر منجر به کاهش نگهداشت وجه نقد میشود؛ در صورتیکه در سایر شرکتها قابلیت مقایسه صورت مالی تاثیری بر نگهداشت وجه نقد ندارد.

Keywords:

قابلیت مقایسه صورت مالی , نگهداشت وجه نقد , کیفیت گزارشگری مالی , اقلام تعهدی