بررسی تاثیر فناوری اطلاعات بر ظرفیت تغییر سازمانی مورد: شهرداری منطقه 5 تهران

ورود فناوری اطلاعات به زندگی بشر تغییرات بسیاری را در سازمانها به وجود آورده است و علاوه بر تغییر ساختارهای سازمان، ماهیت و نقش بخشهای کسب و کاری نیز تغییر داده است. واحد ظرفیت تغییر سازمانی به عنوان یکی از مهمترین بخشهای سازمان، نیز تحت تاثیر این تغییرات از این تغییرات مصون نبوده است و ماهیت کارکردهای آن از حالت سنتی به الکترونیکی تغییر یافته است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر فناوری اطلاعات بر ظرفیت تغییر سازمانی در شهرداری منطقه 5 تهران میباشد. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، به لحاظ گردآوری داده ها پیمایشی و از نظر اجرا یک تحقیق توصیفی است. جامعه آماری شامل 400 نفر از مدیران و معاونین و کارشناسان شاغل در شهرداری منطقه 5 تهران میباشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان مقدار نمونه مورد بررسی برابر با 196 نفر خواهد بود که به شیوه تصادفی ساده انتخاب میشوند. نتایج مدل رگرسیون نشان داد که شدت تاثیر فناوری اطلاعات بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با 0/56 و ضریب تعیین مدل برابر با 0/26 است و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای 0/05 کوچکتر گزارش شده اند که نشان میدهد که فناوری اطلاعات تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. همچنین در بررسی تاثیر سیستم پشتیبانی مدیریت ارشد بر ظرفیت تغییر سازمانی، شدت تاثیر برابر با 0/45 و ضریب تعیین برابر با 0/21 است و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای 0/05 کوچکتر گزارش شده اند که نشان میدهد که سیستم پشتیبانی مدیریت ارشد تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. باتوجه به مدل رگرسیونی تدوین شده، شدت تاثیر سیستمهای اطلاعات مدیریت ارشد بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با 0/48 و ضریب تعیین 0/23 گزارش شده است و مقدار معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای 0/05 کوچکتر گزارش شده اند که نشان میدهد که سیستمهای اطلاعات مدیریت ارشد تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. شدت تاثیر سیستمهای پشتیبانی تصمیم گیری بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با 0/41 و ضریب تعیین مدل برابر با 0/20 گزارش شده است و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای 0/05 کوچکتر گزارش شده اند که نشان میدهد که سیستمهای پشتیبانی تصمیم گیری تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. همچنین شدت تاثیر سیستمهای خودکار کردن فعالیتهای اداری بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با 0/50 و ضریب تعیین مدل برابر با 0/24 و سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای 0/05 کوچکتر است که نشان دهنده تاثیر معنادار متغیر سیستمهای خودکار کردن فعالیتهای اداری بر ظرفیت تغییر سازمانی است. شدت تاثیر سیستمهای فرایند کار بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با 0/50 و ضریب تعیین مدل برابر با 0/22 و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای 0/05 کوچکتر است که نشان دهنده تاثیر معنادار سیستمهای فرایند کار بر ظرفیت تغییر سازمانی میباشد. در نهایت شدت تاثیر سیستم شبکه بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با 0/51 و ضریب تعیین مدل برابر با 0/23 و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای 0/05 کوچکتر است که گویای تاثیر معنادار سیستم شبکه بر ظرفیت تغییر سازمانی میباشد.همچنین آزمون فریدمن اولویت مولفههای هریک از متغیرها را نشان داده است.

Keywords:

تغییر ظرفیت سازمانی , فناوری اطلاعات , کاربرد فناوری اطلاعات , سیستم های مدیریت فناوری اطلاعات.