محمد اخوان - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران، گرایش مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
پیمان داوری دولت آبادی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

یکی از تصمیم گیریهایی که برای یک مدیر پروژه گودبرداری حیاتی قلمداد میشود، انتخاب روش پایدارسازی گود میباشد. انتخاب صحیح روش پایدارسازی، باعث افزایش ضریب اطمینان نسبت به عدم تغییر مکان غیرمجاز جداره های گود، کاهش زمان پایدارسازی، از بین بردن تلفات احتمالی، کاهش هزینه های پایدارسازی و به صورت کلی کاهش ریسکهای موثر در هزینه و ایمنی خواهد شد. در این پژوهش به منظور مطالعه اثرات استفاده از روشهای مختلف گودبرداری و سازه نگهبان بر زمان، هزینه و ایمنی پروژه ها ابتدا روشهای متداول و موجود در دنیا جهت گودبرداری پروژه های ساختمانی تشریح شد. روند انجام تحقیق به این صورت است که ابتدا در فاز پیش مطالعه، تعداد 15 نفر از کارشناسان و خبرگان عمران، مهندسین ژئوتکنیک، سرپرست کارگاه و پروژه انتخاب شدند. در مرحله اول، پرسشنامهای باز برای شناسایی روش های گودبرداری موجود تدوین و در شروع کارگاه، در اختیار حاضرین قرار داده شد. پرسشنامه توسط خبرگان به صورت کتبی پاسخ داده شد و بعد از تکمیل پرسشنامه ماتریس مربوطه تشکیل و با استفاده از دو تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی و تاپسیس داده ها آنالیز گردید. نتایج حاکی از آن است که مولفه زمان عملیات گودبرداری بیشترین تاثیر را در نتایح سلسله مراتبی دارد. در مولفه های مربوط به هزینه، نیروی انسانی بیشترین تاثیر را دارد و همچنین در ایمنی، ایمنی برش کاری، ایمنی کار با بالابرها بیشترین تاثیر را دارد. در نهایت با تکنیک تاپسیس فازی به انتخاب بهترین روش پرداخته شد. نتایج نشان داد روش مهارسازی به عنوان بهترین روش گودبرداری انتخاب شد زیرا کمترین نزدیکی نسبی هر گزینه به راه حل ایده آل را دارد.

گودبرداری، سازه نگهبان، تاپسیس فازی، فرایند تحلیل سلسله مراتبی.