بررسی تاثیر سرمایه روانشناختی بر تعهدسازمانی کارکنان با نقش میانجی گری فرسودگی شغلی در بین کارکنان شهرداری کرج

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سرمایه روانشناختی بر تعهد سازمانی با نقش میانجی فرسودگی شغلی کارکنان انجام شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه کارکنان ستاد مرکزی شهرداری کرج می باشند. نمونه آماری مشتمل بر 384 نفر از کارکنان بوده که به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. داده های مورد نیاز تحقیق با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. برای سنجش سرمایه روانشناختی از مقیاس لوتانز (2007)، تعهد سازمانی از مقیاس آلن و مایر (1996) و فرسودگی شغلی از مقیاس ماسلاش (1981) استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تائیدی مقیاس ها نشان داد که تعداد 3 گویه از پرسشنامه تعهد سازمانی، 7 گویه از پرسشنامه سرمایه روانشناختی و 1 گویه از مقیاس فرسودگی شغلی دارای بار عاملی کمتر از 0/5 بودند. ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده نیز برای همه مقیاس ها بالاتر از 0/7 بود. داده ها با استفاده از آزمون های نرمال بودن داده ها، ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که سرمایه روانشناختی هم به طور مستقیم و هم به طور غیر مستقیم و با نقش میانجی فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری داشت. از دیگر یافته های تحقیق نیز می توان به عدم وجود تاثیر معنی دار فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی اشاره نمود.

Keywords:

سرمایه روانشناختی , تعهد سازمانی , فرسودگی شغلی , کارکنان ستاد مرکزی شهرداری کرج