نگرشی بر ارزیابی آسایش انسانی شهر فیروزآباد با توجه به شاخص های زیست اقلیمی

شناخت توان آسایش زیست اقلیمی یا بیوکلیماتیک در مناطق مختلف جغرافیایی ، می تواند به فرایند برنامه ریزی و توسعه منطقه کمک کند . راحتی و سلامت انسان در محیط طبیعی ، رابطه مستقیمی با وضعیت اقلیمی از قبیل درجه حرارت ، رطوبت ، دما و ساعات آفتابی دارد . دمای ظاهری شاخصی برای بررسی توام دما و رطوبت نسبی بر اساس راحتی انسان معرفی شده است.در این پژوهش سعی شده است ، آسایش یا عدم آسایش انسانی بر اساس داده ها و شاخص های زیست اقلیمی اولگی ، ماهانی و گیونی با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه هواشناسی شهر فیروزآباد از سال 1370 – 1396 ارزیابی شد . نتایج حاصل از این مقاله نشان می دهد که منطقه در طول سال از نظر بیوکلیمایی ، از شرایط گرم تا برخوردار است . نتایج به دست آمده ، بوسیله بررسی سه روش مطالعاتی ( شاخص زیست اقلیمی اولگی ، شاخص زیست اقلیمی ماهانی و شاخص گیونی ) نشان می دهد که در شهر فیروزآباد محدودیت اقلیمی خاصی در توسعه شهر وجود ندارد و پتانسیل رشد و توسعه این شهر از نقطه نظر اقلیم بالا می باشد . در نهایت طبق نتایج به دست آمده می توان گفت که شهر فیروزآباد دارای وضعیت اقلیمی خنک و مطبوعی می باشد . در واقع این بررسی ها به عنوان گزینه ای از شناسایی شرایط مطلوب به کار برده می شود ولیکن در زمینه برنامه ریزی های منطقه ای باید از روش های متعدد دیگر و دقت بیشتر استفاده گردد .

Keywords:

آسایش زیست اقلیمی , شهر فیروزآباد , شاخص اولگی , شاخص ماهانی , شاخص گیونی