اثربخشی آموزش فرزندپروی به والدین باشیوه استفاده از تقویت کننده های مثبت بر اختلال رفتاری کودکان مقطع پیش دبستانی شهرستان جم

هدف پژوهش حاضر تاثیر آموزش فرزندپروری به والدین با شیوه استفاده از تقویت کننده های مثبت بر اختلال رفتاری کودکان مقطع پیش دبستانی شهرستان جم بود که از روش پژوهش نیمه آزمایشی ازنوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش اموزان مقطع پیش دبستانی شهرستان جم بود که ازاین جامعه آماری نمونه ای به حجم 60 نفر به صورت تصادفی خوشه ایی انتخاب شدند واین افراد به شکل تصادفی 30 نفر در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند و برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه اختلالات رفتاری راتر استفاده شد. ابتدا هر دو گروه مورد پیش آزمون قرار گرفتند و سپس گروه آزمایش مورد آموزش گروهی قرار گرفت. پس از پایان مداخله بر روی گروه آزمایش، ازمودنی های هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند یافته های تحقیق بااستفاده از روش کورایانس چند متغیری تجزیه وتحلیل شد. ونتایج حاکی از آن بود که آموزش فرزندپروری با استفاده از تقویت کننده های مثبت در کاهش اختلالات رفتاری اثربخش بوده است. همچنین براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که با برنامه ریزی وآموزش سبک های فرزندپروری وایجاد زمینه های مناسب جهت رشد فردی واجتماعی دانش آموزان، می توان اختلالات رفتاری را در دانش آموزان کاهش داد.

Keywords:

آموزش فرزندپروری , تقویت کننده های مثبت , اختلالات رفتاری