بررسی تاثیر آموزش خود تعلیمی کلامی بر کاهش علائم نقص توجه بیش فعالی کودکان

هدف تحقیق بررسی تاثیر آموزش خود تعلیمی کلامی بر کاهش علائم نقص توجه - بیش فعالی کودکان بود. بدین منظور 30 کودک مبتلا به این اختلال از بین مراجعین مراکز روانشناختی شهر مشهد به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی دردو گروه آزمایش وگروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه آموزش خود تعلیمی دریافت کرد، در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. قبل وبعد از مداخله، پرسشنامه SNAP-IV روی هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل کورایانس نشان داد که خودآموزی کلامی بر بهبود علائم نقص توجه - بیش فعالی موثر بوده است. نتایج حاکی از آن هستند که آموزش خودآموزی کلامی به شکل مناسبی برای بهبود نقص توجه - بیش فعالی این کودکان تاثیرگذاراست وبه عنوان یک رویکرد درمانی کارکرد توجه، را در کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی بهبود می بخشد.

Keywords:

آموزش خود اموزی , کلامی , نقص توجه - بیش فعالی