رابطه بین هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر مرودشت

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر مرودشت بوده که با استفاده ازروش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 185 نفر به عنوان حجم نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های هوش هیجانی شوت و همکاران 1998 ، اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران 1375 و خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جیکنز 1999 استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفته است. جهتتجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از داده ها در سطح آمار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان رابطه منفی و معنادار وجود دارد و اینکه هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی به طور منفی دارای قدرت پیش بینی معنادار برای متغیر اضطراب امتحان می باشد. همچنین یافته ها نشان داد که بین هوش هیجانی، خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان پسر و دختر تفاوت معناداری وجود ندارد

Keywords:

هوش هیجانی , خودکارآمدی تحصیلی , اضطراب امتحان.