مصطفی محمدی - کارشناس بهداشت حرفه ای
رمضان میرزایی - استادیار دانشگاه علوم پزشکی زاهدان،دکترای بهداشت حرفه ای
مریم قلع جهی - کارشناس بهداشت حرفه ای

در این مطالعه که از نوع توصیفی-تحلیلی است، تراکتورهای باربری و رانندگان تراکتور با سابقه کار بیش از یک سال به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب شدند. نمونه گیری با روش سرشماری برای رانندگان و تصادفی برای تراکتورها انجام شد. افراد دارای سابقه تصادف، حادثه یا بیماریهایی که باعث اختلالات اسکلتی عضلانی می شوند، از مطالعه خارج شدند. اطلاعات مربوط به اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع آوری شد و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین اندازه گیری ارتعاش با کمک دستگاه ارتعاش سنج نوع sevantek در سه محور Y,X و Z اندازه گیری شد. در گروه تراکتورهای با بار پر و سرعت 20 کیلومتر ارتعاش وارده به 23,8 % از افراد در رنج مرز افت راحتی،42,9 % ارتعاشات وارده در محدوده کاهش مهارت و خستگی و 33,3 % در محدوده بالاتر از حد مواجهه مجاز هستند و در تراکتورای با بار خالی و سرعت 10 کیلومتر ارتعاشات وارده به 60.7% از افراد در محدوده کاهش مهارت و خستگی و 39,3 % در محدوده بالاتر از حد مواجهه مجاز هستند. همچنین کمر دارای بیشترین میزان درد در بین اندام ها بود. با توجه به بالا بودن میزان اختلالات اسکلتی عضلانی در برخی اندام ها مانند کمر،زانو، و شانه و همچنین وجود ارتعاش بالا در صندلی های تراکتور انجام مطالعات بیشتر جهت اندازه گیری ارتعاش صندلی تراکتور و ساخت صندلی های میرا کننده ارتعش توصیه می گردد. همچنین با توجه به اینکه سن درصد قابل توجهی از رانندگان پایین تر از سن قانونی برای کار است توصیه می گردد از انجام فعالیت این افراد جلوگیری شود.

ارتعاش-تراکتور-اختلالات اسکلتی عضلانی-رانندگان