بکارگیری شیوه اقناع (متقاعدسازی) در مسایل آموزشی و تربیتی در نظام آموزشی

هدف از این پژوهش بکارگیری شیوه اقناع (متقاعد سازی) در مواجهه با مسایل آموزشی و تربیتی در آموزش و پرورش می باشد. این مقاله با روش گردآوری و با کمک از کتاب ها، مجلات، مقالات (داخلی و خارجی)، پایان نامه ها و اینترنت و به روش توصیفی تحلیلی و - متکی بر استنباط های نظری و از طریق بین رشته ای تنظیم شده است. در دنیای امروز از اقناع (متقاعدسازی) به عنوان یکی از کلیدی ترین مولفه های قدرت نرم و نفوذ اجتماعی یاد می شود و اقناع، فرایندی ارتباطی است که هدف اساسی آن، انتقال محتوی با تاثیرگذاری بر مخاطب است. در این فرآیند از فنون و شیوه های مختلف استفاده می شود. از آنجا که در عصر حاضر، تبیین های اقناعی مرتبا در ساختار فکر و اندیشه های انسانی صورت می گیرد و تفکر مخاطبان پیوسته در حال جهت دهی در چارچوب اهداف اقناع کنندگان است. بررسی این مساله در آموزش و پرورش ضروری است بویژه اینکه این سبک و روش الگوی قرآن و اهل بیت و شاعران و نویسندگان بزرگ ایران هم می باشد، با این روش می توان بر عیوب موجود در سیستم آموزشی که پیام تجویزی و صرفا اطلاعات ارائه کرده و در نتیجه مخاطب به یک نگرش معرفتی دست نیافته و صرفا در محفوظات باقی می ماند و درونی نمی شود غلبه کرد و آن را در بسیاری از مسایل آموزشی و بویژه تربیتی بکار برد.

Keywords:

اقناع , متقاعد سازی , آموزش و پرورش