بررسی رابطه خودپنداره جنسی (خودکارآمدی، هوشیاری، عزت نفس و طرحواره) با بی ثباتی ازدواج

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودپنداره جنسی با بی ثباتی در ازدواج است. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر تهران بود. بدین منظور 120 نفر ( 60 زوج) به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه های بی ثباتی ازدواج ادواردز، خودپنداره جنسی اسنل بوده است. برای تجزیه و تحلیل آماری از از نرم افزار SPSS22 استفاده شده است. بر اساس یافته ها، از بین 4 مولفه خودپنداره جنسی مورد بررسی در این پژوهش، خودکارآمدی جنسی، طرحواره جنسی به صورت منفی و در سطح معناداری 0.05 ، هوشیاری جنسی و عزت نفس جنسی به صورت منفی در سطح 0.01 با بی ثباتی ازدواج همبسته بودند. برای محاسبه سهم این عوامل در پیش بینی واریانس های بی ثباتی ازدواج، رگرسیون خطی استفاده شد. یافته های بدست آمده نشان داد که هر یک از مولفه های خودپنداره جنسی (خودکارآمدی، هوشیاری، عزت نفس و طرحواره جنسی) قابلیت تبیین بی ثباتی ازدواج را داشته اند.

Keywords:

خودکارآمدی جنسی , هوشیاری جنسی , عزت نفس جنسی , طرحواره جنسی , بی ثباتی ازدواج