مصطفی خلیفه - آموزش و پرورش:معاون اجرایی مدارس
لیلا برومندی - مربی پیش دبستانی
فخرالدین کرمی شیرازی - آموزش و پرورش:مدیر مدارس
رضا خلیفه - آموزش و پرورش:آموزگار

هدف از پژوهش حاضر، توجه به تفکر و نگرش سیستمی در آموزش و پرورش می باشد. این مقاله با روش گردآوری اطلاعات (کتابخانه ای) و تحلیلی صورت گرفته و از مطالعات و تحقیقات پیشین صاحب نظران و پژوهشگران استفاده شده است و نگارندگان توانسته اند به نظرات و مطالب جدیدتری دست یابند. پیشرفت روزافزون ابعاد مختلف جامعه در گروخلق اندیشه های نو و تحول در نظام آموزش و پرورش است فقدان آموزش تفکر صحیح به عنوان اصل و بنیاد هر آموزشی است. این آموزش ها که شامل مباحثی چون استراتژی و تفکر استراتژیک، خلاقیت، شناخت و رفع گره های ذهنی و در مجموع بازسازی و معماری ذهن در قالب اصول تفکر سیستمی می شوند کلید حل بسیاری از مشکلات در آموزش و پرورش می باشد. تفکرسیستمی به افراد بینش و دانش می دهد تا از تنگ نظری و خودمحوری به دور باشند و نگاه جامعی از عوامل درونی و بیرونی درنظر داشته باشند. آموزش و پرورشنسبت به جامعه یک زیر سیستم و نسبت به عوامل خود یک فراسیستم است. بدیهی است فقدان نگرش سیستمی در هر نظام آموزشی می تواند آسیب های جدی به آن وارد نماید. آموزش عالی و نقش آن، تابع رویکرد یک جامعه به نظام آموزشی است و بستگی به این دارد که سایر نظامهای اجتماع چه نقشی را ایفا می کنند و با تفکر سیستمی می توان آینده ای روشن برای جامعه متصور شد

مدیریت سیستمی،نگرش سیستمی ،تفکر سیستمی، آموزش وپرورش