رابطه احساس نگرانی با خستگی وضعف درمراجعه کنندگان به مراکزدرمان سرپایی سوء مصرف مواد ساری

مطالعه حاضر باهدف بررسی رابطه احساس نگرانی با خستگی وضعف درمراجعه کنندگان به مراکزدرمان سرپایی سوء مصرف مواد انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مراجعه کنندگان به مراکزدرمان سرپایی سوء مصرف مواد شهر ساری بودند که تعداد آن ها مطابق با آمار دریافتی از علوم پزشکی 700 نفر می باشد. به روش نمونه گیری خوشه ای 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گرد آوری اطلاعات اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های نگرانی ایالت پنسیلوانیا PSWQ براون 2003 و مقیاس سنجش خستگی اسمتس1996مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین وانحراف معیار) وجهت تحلیل نتایج آمار استنباطی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد، بین دو متغیر رابطه معناداری وجود دارد P> 0/05. بنابراین این نتیجه حاصل می گردد که بین نگرانی و خستگی در مراجعه کنندگان رابطه معناداری وجود دارد. به این معنی که هر چقدر میزان نگرانی مراجعه کنندگان بالاتر باشد، سطح خستگی آنها نیز افزایش می یابد.

Keywords:

احساس نگرانی , خستگی وضعف , مراجعه کنندگان مراکزدرمان سرپایی سوء مصرف مواد