علی شجاعت - دانشجوی دکتری جامعه المصطفی العالمیه

اطفال برای حفظ و نگهداری ، رشد و نمو، تربیت و تدبیر امورشان نیازمند به دیگری هستند. سرپرستی و نظارت بر تربیت آنها تا زمان بلوغ با عنوان حضانت در فقه امامیه بیان می شود. و از موضوعاتی است که در فقه و حقوق مورد توجه قرار گرفته است. اما پرسش ها و ابهام های نگهداری کودک و نیاز جامعه امروز می طلبد که به این موضوع نگاه عمیق تری داشته باشیم. در پژوهش حاضر سعی شده است که آموزه های اسلامی در مورد حضانت فرزند بررسی شود. در واقع غرض، استنباط وظیفه والدین وتبیین و بررسی ادله حکم حضانت است. و نیل به این هدف به صورت توصیفی و تحلیلی است. پژوهش حاضر با بررسی ادله حضانت به این نتایج منتهی شده است که حضانت فرزند بر والدین واجب است. و وجوب آن کفایی است. در صورت طلاق و جدایی والدین مادر برای حضانت فرزند تا سن هفت سالگی اولویت دارد. و بعد از آن حضانت با پدر است. افزون بر آن مادر برای حضانت فرزند حق مطالبه اجرت نیز دارد.

وظیفه ، والدین، حضانت ، سرپرستی ، فرزندان