بررسی رابطه ی مشارکت سالمندان در ورزشهای همگانی با میزان رضایت از زندگی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 498

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SHTHCONF01_017

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

Abstract:

امروزه پدیده ی سالمندی با تمام ابعاد روانی و اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی از جمله مسائل جدی و چالشزا برای خانواده هاو کشورها است. از اینرو، هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی مشارکت سالمندان در ورزشهای همگانی با میزان رضایت-مندی آنها از زندگی در شهرستان مرند است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی و همبستگی میباشد. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه ی سالمندان بالای 60 سال شهرستان مرند (به گزارش رئیس اداره ی بهزیستی شهرستان مرند، 10 درصد جمعیت، یعنی حدود 15688 نفر) بود. حجم نمونه ی آماری براساس حجم جامعهی آماری و از طریق فرمول کوکران 375 نفر برآورد شد. ابزار گردآوری داده ها، مطالعات کتابخانهای و پرسشنامه بود. پرسشنامه های مورد استفاده شامل پرسشنامهی استاندارد مشارکت ورزشی سالمندان کرکباری و همکاران (1998)؛ و پرسشنامه ی استاندارد رضایت از زندگی در سالمندان توبین و همکاران (1961) معروف به پرسشنامه ی رضایت از زندگی در سالمندان ایرانی بود. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد، بین مشارکت سالمندان در ورزشهای همگانی با میزان رضایت آنها از زندگی همبستگی مثبت وجود دارد؛ بین عامل اجتماعی، شهرت، رقابت – فواید و درگیر شدن مشارکت سالمندان در ورزشهای همگانی با میزان رضایت آنها از زندگی همبستگی مثبت وجود دارد؛ و بین عامل آمادگی جسمانی و پزشکی مشارکت سالمندان در ورزشهای همگانی با میزان رضایت آنها از زندگی همبستگی معنیداری وجود ندارد. یافته ها همچنین نشان داد، وضعیت مشارکت ورزشی سالمندان و تمام مولفه های آن بر اساس میانگین فرضی 2 در بین سالمندان، و وضعیت رضایت از زندگی در سالمندان نیز بر اساس میانگین فرضی 3 بالاتر از حد متوسط میباشد. با توجه به نتایج میتوان اظهار کرد که ورزش وفعالیت بدنی باید به عنوان اصل مهم درزندگی افرادسالمند بیشتر موردتوجه نهادهاو سازمانهای مرتبط قرارگیرد؛و به نظر میرسد، برنامه ریزی زندگی پرتحرک برای سالمندان اقدامی کاملا0 ضروری است.

Authors

حوریه دهقان پوری

استادیار مدیریت ورزشی دانشگاه صنعتی شاهرود

خدیجه لطفی یامچی

دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه مازندران