تاثیر هشت هفته تمرینات قدرتی، تعادلی و ترکیبی بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند غیر فعال

مقدمه و هدف: از جمله تغییرات دوران سالمندی، می توان به تغییرات در دستگاه های درگیر در کنترل تعادل اشاره کرد که میتواند سالمندان را در معرض صدمات جدی ناشی از کاهش تعادل قرار دهد. هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین قدرتی، تعادلی و ترکیبی(قدرتی و تعادلی) بر تعادل ایستا و پویای سالمندان غیرفعال بود.روش تحقیق: 40 نفر از مردان سالمند 65-55 سال عضو کانون بازنشستگان تامین اجتماعی شهرستان رباطکریم که همگی از سلامت کامل برخوردار بودهاند، به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنیها به صورت تصادفی به چهار گروه (گروه :1 تمرین قدرتی؛ گروه :2 تمرین تعادلی؛ گروه : 3 تمرین ترکیبی (قدرتی و تعادلی)؛ گروه :4 کنترل) تقسیم شدند. یک روز قبل از شروع تمرینات، تعادل ایستا با چشمان باز و بسته و تعادل پویای آزمودنیها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای اندازه گیری تعادل ایستا از تست شارپندرومبرگ استفاده گردید. تعادل پویا نیز با استفاده از زمان برخاستن و رفتن اندازهگیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و نیز برای بررسی هر گروه طی پیش آزمون و پس آزمون از آزمون تی زوجی در سطح معنی داری P≤0/05 استفاده شد.نتایج: متغیرهای تعادل ایستا با چشمان باز و بسته و تعادل پویا در هر سه گروه آزمودنی دارای تمرینات تفاوت معنی داری را در بعد از اعمال پروتکل تمرینات ویژه هر گروه داشته اند. گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری بین پیش آزمون و پس آزمون نداشته است. نتیجه گیری- با توجه به نتایج تحقیق می توان نتیجه گرفت که هر سه نوع تمرینات قدرتی، تعادلی و ترکیبی (قدرتی و تعادلی) می توانند در بهبود تعادل ایستا و پویای سالمندان غیرفعال مفید باشند. لذا پیشنهاد می گردد که در طراحی تمرینات ورزشی برای بهبود تعادل سالمندان و افزایش استقلال زندگی آنها در جامعه از هر سه نوع برنامه تمرینی استفاده شود.

Keywords:

تمرین قدرتی , تمرین تعادلی , تعادل ایستا , تعادل پویا , سالمند