خاطره پورجعفرآبادی - کارشناس ارشد تربیت بدنی گرایش رشد حرکتی دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران
مهشید زارع زاده - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان گرایش رشد حرکتی، کرمان، ایران

نشان دهنده یک گستره ی وسیعی از اختلالات است که با سه مشخصه: نقص در مهارت های ASD اختلال طیف اوتیسم ارتباطی، اجتماعی و رفتارهای کلیشه ای معرفی می شود واگرچه عملکرد حرکتی بخشی از معیار های تشخیصی کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم نیستند اما شدت آسیب های حرکتی در این کودکان بسیار گسترده است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر تمرینات ادراکی – حرکتی منتخب بر روی توانایی های حرکتی و تعاملات اجتماعی کودکان اوتیسم با عملکرد بالا انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان اوتیسمی 8-12 ساله شهر کرمان که در سال 93-94 در مراکز توانبخشی امام علی(ع) و طراوت که مربوط به اختلالات رفتاری است، تشکیل می دهد که از بین آنها یک دختر و یک پسر با روش نمونه گیری در دسترس با سن 8 و 12 براساس ملاک های ورود به پژوهش در این تحقیق انتخاب شدند. برای سنجش و برای سنجش تعاملات اجتماعی از پرسشنامه نیمرخ مهارت های اجتماعی MABC-2 توانایی های حرکتی از آزمون استفاده شد و اطلاعات مربوط به خط پایه در4 جلسه جمع آوری و سپس در مدت زمان 10 هفته 3) جلسه در هفته) به انجام مداخلات ادراکی- حرکتی پرداختند و اندازه های پیگیری سه روز، یک هفته و یک ماه بعد نیز ادامه داشت. توصیف داده ها نشان داد که مهارت های حرکتی درشت و ظریف و تعادل ایستا و پویا و همچنین نمرات تعاملات اجتماعی در پیش آزمون نسبت به پس آزمون بهبود قابل توجهی داشت و اثر تمرین در مقایسه با پیش آزمون ماندگار بود . سپس داده های حاصل از ارزیابی ها با استفاده از روش محاسبه شاخص اندازه اثر تجزیه وتحلیل شدند. نتایج فوق حاکی از آن است که انجام فعالیت های ادراکی حرکتی برای این دو کودک توانسته باعث بهبود رشد مهارت های حرکتی ظریف، درشت و تعادل شود و درنتیجه باعث بهتر شدن تعاملات اجتماعی که مهم ترین اختلال در این کودکان است شود

برنامه ادراکی حرکتی، توانایی های حرکتی، تعاملات اجتماعی، کودکان اوتیسم