محمدرضا شریف زاده - دانشیار دانشکده هنرومعماری تهران مرکز، تهران، ایران
تهمینه جاودسخن - دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشکده هنر و معماری تهران مرکز، تهران، ایران

مقدمه و هدف: موضوع موسیقی درمانی از مباحث بنیادی در رشته پزشکی است و قابلیت های موسیقی را در ساختار مغز و پردازش های روانی و جسمی نشان می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر موسیقی بر سیستم عصبی و تغییر نگرش بیماران روحی و روانی است.همچنین روش هایی جهت پیشگیری و درمان آسیب های روانی را بررسی می کند.روش بررسی:گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش کتابخانه ای انجام شده و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده است.یافته ها: در موسیقی درمانی فعالیت هایی مثل،گوش کردن موسیقی، نواختن ساز، حرکت با موسیقی و ساختن آهنگ مورد توجه درمانگران موسیقی است. نگارنده با در نظر گرفتن اهمییت موسیقی در پیشگیری و درمان آسیب های روانی، ابتدا به توضیح موسیقی درمانی پرداخته و سپس انواع بیماری هایی که امکان درمان یا کاهش بیماری توسط موسیقی میسر است را بیان کرده است.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که موسیقی به عنوان یک تقویت کننده قوی برای وضعیت روحی و روانی مفید است و به از بین رفتن و تعدیل استرس کمک می کند و همچنین وضعیت روحی و خلقی بیماران را بهبود می بخشد در نتیجه انگیزه زندگی را در آنها افزایش می دهد. نگارنده بر این باور است که به کار بردن موسیقی در برنامه زندگی باعث ایجاد سلامت و نوعی هدفمندی مثبت می شود و از ابتلا به برخی آسیب های روانی جلوگیری می کند.

آسیب های روانی، تعدیل استرس، تغییر نگرش، موسیقی درمانی