تحلیلی بر مهمترین رویکردهای زیست محیطی در هنر معاصر

مقدمه و هدف : هنر معاصر با گریز از فرم گرایی افراطی هنر مدرن،کوشید تا نسبت به مسایل اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و بی تفاوت نباشد و با کاربست شیوه های اجرایی نوین هویت اجتماعی و کنش گر هنر را بازیابد.یکی از مهمترین مسایلی که هنر معاصر به آن پرداخته است محیط زیست و مسایل مرتبط با آن است.روش بررسی: در این مقاله سعی بر این است تا مهمترین رویکردهای زیست محیطی هنر معاصر بررسی و معرفی گردد. گرچه محیط زیست موضوع آثار متنوع هنر معاصر بوده است. اما در این پژوهش صرفا به رویکردهایی پرداخته می شود که ابزار و شیوه بیانی نیز پیوند مستقیم و ناگسستنی با محیط زیست دارد. در این مقاله ضمن ذکر پیشینه ی تاریخی و دسته بندی رویکردهای زیست محیطی هنر به ویژگی ها و تفاوت های این رویکرد ها و تحلیل آثار هنرمندان پرداخته خواهد شد.یافته ها: مهمترین شیوه های اجرایی در رویکردهای زیست محیطی هنر معاصر ذیل عنوان هنر محیطی و هنر زمینی قرار می گیرند که خود دارای گرایش های متنوعی هستند.نتیجه گیری: هنر معاصر می کوشد با نگرشی نو به رابطه انسان با طبیعت بپردازد و راهکارهایی جدید برای همزیستی با محیط اطراف در اختیارش بگذارد.هنرمندان نیز به عنوان کیمیاگرانی امروزین عمل می کنند که عناصر عادی را به رویدادها و ساختارهایی در خور توجه تبدیل می کنند. سه محور اصلی محتوایی مورد تاکید هنرمندان قرار گرفته است :-1 هشدار نسبت به تخریب محیط زیست و تشویق به حفظ و نگهداری آن -2 کشف و ارایه زیبایی های طبیعت پیرامونی در قالبی متفاوت نسبت به گذشته -3 بازگشت انسان به طبیعت به معنای دیدگاهی گسترش یافته از محیط و آگاهی نسبت به نقشی که نیروهای طبیعت در حیات او دارند -4 روش گرداوری اطلاعات از طریق کتابخانه ای و اسنادی می باشد و شیوه پژوهش نیز توصیفی تحلیلی است.

Keywords:

هنر معاصر , محیط زیست , هنر محیطی , هنر زمینی