مقایسه اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمانگری شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به ام اس (MS)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 347

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCAHMED01_124

تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1398

Abstract:

مقدمه و هدف: اضطراب بالا و افسردگی از جمله مشکلات روانی رایج در بیماری ام اس((MS هست. هدف از پژوهش حاضر تعیین و شناسایی تفاوت اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به عنوان مداخله گروهی جدید و درمانگری شناختی-رفتاری بر روی اضطراب وافسردگی بیماران مبتلا به اماس بود.روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به بیماری بودند که در انجمن اماس استان خراسان شمالی ثبت نام کرده بودند. نمونه مورد بررسی شامل 36 نفر از این بیماران بود که با استفاده از روش نمونه برداری در دسترس انتخاب شدند و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه تقسیم شدند و به پرسشنامهای اضطراب و افسردگی بک پاسخ دادند. آزمودنیهای دو گروه آزمایش 8 جلسه هنردرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان شناختی-رفتاری را دریافت کردندو گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت ننمود و یک ماه پس از مداخله، هر دو گروه دوباره با همان ابزارها ارزیابی شدند. داده های پژوهش با روش استنباط آماری پارامتریک تحلیل واریانس چند متغیره مانکوا و آزمونهای تعقیبی و با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان دادند که هردو روش درمانی در کاهش اضطراب و افسردگی نسبت به گروه کنترل در سطح معنیداری 95 درصد تاثیر معنیداری داشتند(.(p value=0/000 تفاوت بین دو روش درمانی در کاهش افسردگی معنی دار بود (p value=0/012) و هنردرمانی در این مورد عملکرد بهتری داشت؛ اما در مورد اضطراب تفاوت بین دو روش معنی دار نیست .(p value=0/89)نتیجه گیری : میتوان چنین نتیجه گیری کرد که علاوه بر روشهای دارویی، روش هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای کاهش افسردگی و هر دو روش شناختی رفتاری و هنردرمانی مبتنی بر ذهن برای کاهش اضطراب بیماران مبتلا به اماس گزینه های مناسبی هستند.

Authors

مینا زمانی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال، تهران، ایران

محمد تیموریان

دکترای ژنتیک دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

طاهر تیزدست

استادیار دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال، تهران، ایران