هنر درمانی و جنبه های تربیتی- آموزشی آن بر رشد جسمی روانی کودکان

مقدمه و هدف: امروزه توجه به هنر و خلق اثر هنری، صرفا محدود به محافل هنرمندان نمی شود. با توجه به رویکرد سازنده هنر از جنبه فرهنگی تربیتی، برخی محققان به این نتیجه رسیده اند که می شود در درمان بسیاری نارساییهای روانی جسمانی افراد از هنر، مدد گرفت. هدف این پژوهش در ابتدا کشف ناهنجاری رفتاری با تکیه بر هنر و بازی و بدنبال آن ارائه راهکارهایی جهت اصلاح ناهنجاریهای رفتاری کودکان می باشدروش بررسی: پژوهش حاضر بصورت توصیفی تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه ای و در برخی موارد آزمایشات میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر، کودکان دارای اختلالات جسمی و رفتاری می باشد.یافته ها: یکی از مهمترین یافته ی این تحقیق این است که هنردرمانگر می تواند در درمان اختلالات رفتاری کودکان، بازی را به عنوان بهترین روش برای بدست آوردن نتیجه ی دلخواه و مطلوب انتخاب نماید.نتیجه گیری: هنر در این جایگاه می تواند به صورت یک روش درمان به کار گرفته شود. موسیقی درمانی، تئاتر درمانی، سفال درمانی، نقاشی درمانی از زمره این موارد می باشد. اگر برای هنر ویژگی ایی سوای ویژگی زیبایی شناسانه آن در این مبحث در نظر بگیریم. در دنیای کودکان سفال(گل) و نقاشی می تواند گونه ای بازی تلقی شود. و درمانگر می تواند از این ویژگی هنر جهت دریافت درونیات کودک برای نیل به مقصود خود که همانا کشف نارسایی و درمان مشکل کودک است، بهره لازم را ببرد. در جلسات اول، حضور خانواده (مادر، خواهر و برادر) در کنار کودک الزامی است چرا که احساس امنیت کودک در پیشبرد کار بسیار با اهمیت است. هنر درمانی که در غالب بازی هایی همچون گل و نقاشی و درمان کودک به کار می رود نشان می دهد می تواند بیمارانی با اختلالات اوتیسم-بیش فعالی و لالی انتخابی کودکانی با مشکلات عضلانی را درمان نمود. پیشنهادات برخاسته از تحقیق: با توجه به اینکه بسیاری از دوره های درمانی از کلینیک آغاز می گردد، پیشنهاد می شود سایر محققان، تحقیقاتی را از داخل منزل کودک انجام دهند.

Keywords:

روانشناسی , کودکان , هنر درمانی , سفال , نقاشی