بررسی تاثیر وضعیت کالبدی محیط بر شیوع بیماری لشمانیوز جلدی در مناطق هیپرآندمیک سالک در مشهد

زمینه و هدف: به دلیل تنوع شرایط بیولوژیک در مناطقی که بیماری سالک شیوع بیشتری دارد، برای کنترل آن در همه مناطق، یک روش ثابت ارائه نمی شود؛ همچنین، انتخاب روش مناسب برای پیشگیری و کاهش بروز بیماری، باید با توجه به شرایط خاص آن منطقه انجام شود. این مطالعه، به بررسی تاثیر وضعیت کالبدی محیط در شیوع بیماری لشمانیوز جلدی، در مناطق هیپرآندمیک سالک در مشهد پرداخته است.   مواد و روش ها: در این بررسی میدانی که به شکل سرشماری 2491 خانوار انجام شد، با استفاده از چک لیست و مشاهده  به تعیین وضعیت کالبدی محیط و توزیع فراوانی متغیرهای اپیدمیولوژیک در کانون های بیماری سالک در مشهد در سال 1392 پرداخته شد. تحلیل داده ها با نرم افزار 11.5SPSS و به وسیله آزمون کای دو صورت گرفت. سطح معنادار نیز کمتر از 0.5 در نظر گرفته شد.   یافته ها: بیشترین فراوانی بیماری در گروه سنی 10 تا 29 سال، در دانش آموزان، دانشجویان و زنان خانه دار مشاهده شد. دفع نشدن بهداشتی فاضلاب، وجود زمین استفاده نشده و نخاله ساختمانی در مجاورت منزل و نبود پوشش مناسب کف حیاط با ایجاد شرایط لازم برای رشد پشه خاکی، با وجود بیماری سالک ارتباطی معنادار داشت. صرف وجود ساخت وساز در مجاورت منزل، تفاوت معناداری در گروه بیماران و افراد سالم نداشت.   نتیجه گیری: در صورت جمع نشدن نخاله های ساختمانی، ساخت وساز به تنهایی تاثیری در افزایش بیماری سالک ندارد. اطلاع رسانی عمومی برای افزایش آگاهی ساکنان مناطق هایپرآندمیک سالک، درباره عوامل خطر محیطی ایجادکننده بیماری و آموزش اقدامات بهداشت محیط مانند جمع آوری سریع نخاله های ساختمانی و پوشش مناسب کف حیاط، می تواند با مداخله در محل زندگی پشه خاکی سبب کاهش شیوع بیماری سالک شود.

Keywords:

سالک جلدی , شیوع , وضعیت کالبدی محیط , مشهد