محمد ابوالفتحی - عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی
بنفشه رستمی - کارشناسی ارشد مطالعات خلیج فارس – دانشگاه علامه طباطبایی
مسعود نادری - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

قیام­های مردمی سال 2011 موسوم به بهار عربی ، تغییرات سیاسی برخی از کشورهای خاورمیانه را در پی داشت که تاثیرات وسیعی بر تعاملات سیاسی و امنیتی منطقه گذاشته به نحوی که  منجر به تغییر نظم منطقه­ای و تحول نقش­ها و بازیگران منطقه­ای شده است. عربستان سعودی به عنوان یک کشور محافظه کار که همواره به دنبال سیاست حفظ وضع موجود در منطقه بوده با شروع تحولات در منطقه به منظور حفظ موازنه قوا به سیاست تهاجمی در منطقه روی آورده است. قطر نیز به عنوان یکی از اعضای GCC که به عنوان دولتی میانجی­گر در منطقه شناخته می­شود، تحولات منطقه را فرصتی مناسب برای افزایش نقش و جایگاه خود ارزیابی کرد. حال این پژوهش با نگاهی تطبیقی به بررسی سیاست خارجی عربستان و قطر در قبال بحران سوریه می پردازد. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که این دو کشور با وجود اختلافات ایدئولوژیکی با هدف ارتقای جایگاه منطقه­ای خود و حذف رقبا وارد بحران­های منطقه­ای شده و با اتخاذ رویکردی که منجر به تشدید درگیری­ها در منطقه شده است، منافع آنها را مورد مخاطره قرار داده و آنها را رودر روی یکدیگر قرار خواهد داد.

عربستان سعودی , قطر , بحران سوریه , تضاد منافع , نظم منطقه ای