ماندانا گودرزی - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور

ما در حال گذر از جامعه صنعت- محور به جامعه اطلاعات- محور، یا به عبارت دیگر گذر از دنیای فیزیکی به دنیای مجازی هستیم. ورود به عصر اطلاعات و زندگی اثربخش در جامعه اطلاعات- محور، مستلزم شناخت ویژگی های آن است. یکی از نهادهای اجتماعی که در این عصر دستخوش تغییرات وسیع خواهد شد، نهاد آموزش و یادگیری در سطوح عمومی و عالی است. در گذر به جامعه، اطلاعاتی، نقش عمده بر دوش دانش آموختگان جامعه است و آموزش و یادگیری می باید بر اساس رویکردهای جدید تنظیم شود. پیش نیاز وارد شدن به این پهنه، گسترش سریع و وسیع آموزش الکترونیکی، از پایین ترین تا بالاترین سطح نظام آموزشی کشور می باشد؛ بنابراین، آموزش یکی از زیرساخت های مهم و اصولی در انجام هر امری تلقی می شود و نیروی انسانی در هر جامعه ای کلیدی ترین اجزای آن جامعه را تشکیل می دهد لذا همه ی دولت ها در جهت رسیدن به توسعه و بقا باید نیروی انسانی قوی و توانایی را داشته باشند با توجه به سرعت فناوری و بعضی فاکتورها همانند مدیریت زمان و هزینه ها اغلب دولت ها به جای آموزش سنتی و حضوری برای نیروی انسانی خود به آموزش الکترونیک و مجازی روی آورده اند لذا این تحقیق سعی شده تا نقش آموزش الکترونیک در توسعه منابع انسانی در جهت توسعه پایدار بررسی شود. از ماحصل پژوهش می توان چنین نتیجه گیری نمود که آموزش الکترونیک در توسعه منابع انسانی نقش به سزا و مهمی را یفا می نماید.

آموزش الکترونیکی، منابع انسانی، توسعه پایدار