بررسی تاثیر مداخلات اجتماعی ارتقا دهنده سلامت افراد نابینای آرپی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 474

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SSHMED02_004

تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1398

Abstract:

مقدمه: در میان افراد نابینا، کسانی هستند که بر اثر عوامل ژنتیکی دچار نابینایی می گردند که به آن آر پی اطلاق می گردد.از دست دادن بینایی یکی از سخت ترین معلولیت ها برای معلولان و مسئولیت سازترین آنها برای سایر افراد جامعه است.متاسفانه در کشور ما آمار شیوع بیماری آر پی رو به فزونی می باشد که مفهوم عدالت اجتماعی در تحصیل، اشتغال، تفریح و حتی داشتن رسانه برایشان به اندازه کافی معنا نشده است.تحقیقات نشان می دهند که معلولین نابینا دارای مشکلات روانشناختی می باشد این وضعیت برای افرادی که به یکباره بینایی خود را از دست بدهند از وخامت بیشتری به سر خواهد برد.بنابراین افرادی که خودپنداره پایینی دارند؛ احساس بی کفایتی و بی ارزشی می کنند به طوری که خود را عضو موثر و مورد قبول جامعه نمی دانند و دارای منابع درونی برای تحمل یا کاهش اضطراب و استرس در زندگی روزمره نیستند.هدف از این پژوهش بررسی مداخلات اجتماعی ارتقا دهنده سلامت افراد نابینای آرپی شهر تهران می باشد روش کار: طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و به این منظور تعداد 30 نفر ا افراد نابینا،از نوع آر پی در شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش( 15 نفر) و کنترل( 15 نفر) تخصیص داده شدند.ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت(HPLP) می باشد.گروه مداخله 10 جلسه آموزش دریافت کرد. ارزیابی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله ارتقای سلامت بر بهبود رفتارهای مرتبط با سلامت افراد نابینای آرپی گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون (54/07±9/88) و پیگیری (50/73±8/07) نسبت به پیش آزمون (69/27±13/12) از لحاظ معناداری آماری اثربخش بوده است F= 16/224) و (.P<0/001 اندازه اثر این تاثیر نیز برابر با 0/375 بودنتیجه گیری: مهمترین مشکل افراد نابینای آرپی ، قدرت سازگاری آنها با شرایط جدید زندگی می باشد.و واضح است که که از دست دادن بینایی در فاصله زمانی کوتاه،بلاشک فرد را متحمل آشفتگی های روحی -روانی گستر ده ایی خواهد کرد.آنچه که مبرهن است تعیین کننده های سلامت اجتماعی از قبیل وراثت، شیوه زندگی، محیط زیست، وضعیت اقتصادی -اجتماعی و ...بوده که تاثیر چشمگیری بر سلامت و پیامدهای آن از جمله کیفیت زندگی دارند.مداخلات ارتقای سلامت می توانند با افزایش رفتارهای سالم در افراد نابینای آرپی، آنها را در برابر رفتارهای مخاطره آمیز سلامت ایمن سازد.همچنین زمینه ارتقاء امید به زندگی،سازگاری با محیط وشرایط باشد

Authors

منصور شادکام

کارشناس ارشد مهندسی کشاورزی، قائم مقام انجمن نابینایان ایران، تهران، ایران.

حسین سراوانی

کارشناس ارشد روانشناسی، آموزش وپرورش شهرستان قدس، قدس، ایران