تاثیر سطوح مختلف پساب تقطیری ملاس خشک شده با سبوس بر عملکرد رشد، تخمیر و پروتوزوآی شکمبه و فراسنجه های خونی بره های نر پرواری

در این مطالعه تاثیر پساب تقطیری ملاس خشک شده با سبوس بر عملکرد رشد، فراسنجه های تخمیر شکمبه، جمعیت پروتوزوآ و برخی فراسنجه­های بیوشیمیایی خون بره های پرواری با استفاده از 21 راس بره نر چهار ماهه نژاد مهربان (میانگین وزن 5/0±35) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار به مدت 74 روز (14 روز سازگاری و 60 روز آزمایش) بررسی شد. جیره های آزمایشی شامل جیره شاهد (فاقد پساب تقطیر ملاس)؛ جیره حاوی 25درصد بخش کنسانتره پساب تقطیری خشک شده با سبوس و جیره حاوی50 درصد بخش کنسانتره حاوی پساب ملاس خشک شده با سبوس بود. وزن بره­ها به طور هفتگی اندازه­گیری شد و در پایان روزهای 30 و 60 پرواربندی از آنها خون گیری شد. در پایان روز 60  پرواربندی مایع شکمبه بره­ها نمونه تهیه شد. نتایج نشان داد در ماه دوم تحقیق و در کل دوره آزمایش ماده خشک مصرفی بره­هایی که در جیره 25 و 50 درصد بخش کنسانتره پساب ملاس دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه شاهد کاهش داشت (002/0=P) افزودن پساب ملاس در سطح 25 درصد (تیمار اول)؛ نسبت به گروه شاهد غلظت نیتروژن را 35/10 درصد (054/0=P) واسیدهای چرب فرار کل را 46 درصد افزایش داد (016/0=P). کل جمعیت پروتوزوآ تحت تاثیر جیره­های آزمایشی قرار نگرفت. قیمت هر کیلوگرم جیره تیمارهای 25 و 50درصد پساب تقطیری نسبت به گروه شاهد به ترتیب 74 و 155 تومان کاهش داشت. نتایج کلی این مطالعه نشان داد پساب تقطیری ملاس خشک شده با سبوس ضمن کاهش قیمت تمام شده خوراک می تواند تا سطح50 درصد کنسانتره استفاده شود.

Keywords:

بره پرواری , پساب تقطیری ملاس , سبوس , فراسنجه های تخمیر , متابولیت های خونی