مجید عباسی - دانش آموخته کارشناسی ارشد،گروه علوم دامی،دانشکده کشاورزی، واحد ورامین-پیشوا،دانشگاه آزاد اسلامی،ورامین،ایران
محمد رضا عابدینی - استادیار، گروه علوم دامی،دانشکده کشاورزی، واحد ورامین-پیشوا،دانشگاه آزاد اسلامی،ورامین،ایران
سید ناصر موسوی - استادیار، گروه علوم دامی،دانشکده کشاورزی، واحد ورامین-پیشوا،دانشگاه آزاد اسلامی،ورامین،ایران

تاثیر تراکم گله و نوع ماده استفاده شده به عنوان بستر، بر عملکرد تولید و فراسنجه های اقتصادی جوجه­های گوشتی، با استفاده از تعداد 2016 قطعه جوجه گوشتی یک­روزه سویه راس 308، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح تراکم جوجه­ریزی ]10 (شاهد)، 14 و 18 قطعه پرنده در مترمربع[ و دو نوع ماده بستری ]تراشه­های چوب (شاهد) و مقوای بستر[ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که مصرف خوراک و افزایش وزن پرندگان در جوجه­ریزی با تراکم 10 قطعه پرنده در مترمربع بیشتر از تراکم­های 18 و 14 قطعه پرنده بود (05/0> P). ضریب تبدیل غذایی پرندگانی که روی بستر تراشه چوب پرورش یافتند، کمتر از پرندگان پرورش یافته روی بستر مقوا بود (05/0> P). بالاترین میزان شاخص­های اقتصادی (نسبت درآمد به هزینه و حاشیه سود) در تراکم­های 14 و سپس 18 قطعه پرنده در واحد سطح مشاهده شدند که هر دو با تراکم 10 قطعه جوجه تفاوت معنی­داری داشتند (01/0> P). براساس نتایج این پژوهش، جوجه­ریزی در تراکم 14 قطعه پرنده در مترمربع نسبت به دیگر سطوح تراکم گله، با کاستن از هزینه­های ثابت تولید و همچنین بهبود عددی ضریب تبدیل خوراک می­تواند سود بیشتر را برای واحدهای پرورش­دهنده جوجه­های گوشتی به دنبال داشته باشد و مقوای بستر به دلیل اثر منفی بر بازده استفاده از خوراک نمی­تواند جایگزینی مناسب برای تراشه­های چوب باشد.

بهره وری, حاشیه ی سود, رشد, شاخص اقتصادی, مدیریت پرورش, نسبت درآمد به هزینه