فاطمه حیدری - دانشگاه زابل
اکبر کیانی - دانشگاه زابل

توسعه درون زا شهری می تواند در فضاهای رها شده شهری و بافت فرسوده به عنوان رشد هوشمند رخ دهد. از این رو شرایط ایجاب می کند که برنامه ریزان شهری توجه ویژه ای به بافت های فرسوده شهری، شناسایی ریشه های ایجاد این بافت ها و یافتن راه حلی برای فضاهای رها شده در بافت فرسوده شهرها داشته باشند. بنابراین هدف از این پژوهش تعیین کاربری برای فضاهای رها شده در بافت فرسوده شهری، مورد مطالعه: شهر داراب است که علاوه بر تشویش مناظر بصری، زمینه ی ناپایداری در بافت فرسوده شهر داراب فراهم کرده است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و بررسی های میدانی می باشد. به منظور تعیین کاربری های موجود، نیاز به تهیه لایه های اطلاعاتی GIS، سپس سرانه کاربری ها با نرم افزار Excel مشخص، وزن دهی و اهمیت شاخص ها به وسیله برنامه Expert Choice، در نهایت با فرمول نویسی درCode Blocks و MATLAB (با روش عملگر OWA FUZZY) کاربری های جایگزین فضاهای رها شده در سه بازه کمیت سنج اولویت بندی، که واحد مسکونی پایدار در اولویت اول قرار گرفته شد. نتایج حاکی از آن است که عدم استفاده از فرصت های مناسب در بافت به دلیل فقدان برنامه ریزی برای فضاهای رها شده و ضعف مدیریت شهری می باشد. از این رو برنامه ریزی برای فضاهای رها شده به منظور رشد هوشمند شهری، یکی از اولویت های مهم نوسازی و بهسازی بافت می باشد.

بافت فرسوده, شهر داراب, زمین های رها شده شهری