محسن سقایی - استادیار جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
محمودرضا شاهسواری - مربی علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

    زنان به عنوان نیمی از جمعیت یک جامعه، همواره می توانند بستری برای توسعه یک جامعه به حساب آیند. قطعا مسائل و مشکلات این قشر یکی از دغدغه های فرهنگی و اجتماعی هر جامعه ای است. یکی از این مسائل، امنیت اجتماعی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه و درنظر گرفتن شاخص های 6 گانه (میزان بافت های فرسوده، اماکن تاریخی، فضای سبز، مشاغل ناسازگار و مزاحم، وضعیت معابر، ساختمان های متروکه و نیمه کاره) به منظور سنجش فضاهای شهری و شاخص های 9 گانه (امنیت مالی، جانی، ناموسی، فکری و سیاسی، هویتی، رفاهی، قضایی، جمعی، فرهنگی) برای سنجش امنیت اجتماعی زنان و با کاربرد مدل های رگرسیون، تحلیل مسیر، تحلیل عاملی و معادله ساختاری و نرم افزارهای Spss وAmos Graphic  به بررسی تاثیر فضاهای شهری بر امنیت اجتماعی زنان در منطقه 3 اصفهان پرداخته شده است. نتایج مشخص می کند در مدل رگرسیون، مجموعه متغیرهای مستقل (فضاهای شهری) توانسته است 32/0 از واریانس متغیر امنیت اجتماعی زنان را توجیه کند. فضای سبز شهری با میزان خطای 16/0 تاثیر معناداری نداشته و ساختمان های متروکه و نیمه کاره با وزن رگرسیونی 178/0 و میزان خطای 006/0 بالاترین توجیه را در تبیین واریانس متغیر امنیت اجتماعی زنان داشته است. در مدل معادله ساختاری، بالاترین تاثیر مربوط به متغیر اماکن تاریخی با وزن رگرسیونی 43/0 و کمترین تاثیر مربوط به متغیر پارک ها و فضای سبز شهری با وزن رگرسیونی 07/0 بوده است.

ساماندهی, فضاهای شهری, امنیت زنان, منطقه 3 شهر اصفهان