سینا سلمان زاده - گروه برنامه ریزی ، طراحی شهری و منطقه ای ، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه شهید بهشتی تهران
شیما تزار - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری ، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی، تهران ، ایران
ندا اسکندری - دانشجوی دکترا، گروه شهرسازی ،دانشکده عمران ، هنر و معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم و تحقیقات تهران ، ایران

یکی از مشکلاتی که کشورهای در حال توسعه در محلات و مناطق شهری خود با آن مواجه هستند ، سکونتگاه های غیر رسمی می باشد ، در کشور ما نیز اسکان غیر رسمی با رشدی سریع تر از رشد شهرنشینی به تعبیری رسمی ، مواجه بوده است ؛ برآورد می شود که یک پنجم جمعیت شهری در اینگونه سکونتگاه ها مستقر باشند ، رشدی که با مهاجرت از روستاها به شهرهای کوچک و بزرگ را تشکیل می دهد و کمبود اساسی در شاخص کمی این گونه سکونتگاه ها مشاهده می شود ، بدین ترتیب مقاله ی حاضر با روش توصیفی – تحلیلی و با افزایش کیفیت زندگی در سکونتگاه های مزبور برای تحلیل داده ها و جهت گردآوری اطلاعات در قسمت مفاهیم ، دیدگاه ها و مبانی نظری مرتبط با موضوع تحقیق استفاده شد و با مراجعه به طرح های توسعه ی شهری معیارها و شاخص های کمی استخراج شده است ، نتایج پژوهش در جدول ترکیبی ارزیابی و سنجش سوات نشان می دهد : به جهت افزایش کیفیت زندگی در سکونتگاه غیر رسمی محله اسلام آباد ، با توزیع مجدد جمعیت و ارائه تسهیلات جهت نوسازی و بهسازی محله و...ارائه داد .

سکونتگاه های غیر رسمی, شاخص های کمی, محله اسلام آباد, تکنیک سوات