غلامحسن جعفری - استادیار ژئومورفولوژی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
فاطمه بختیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئومورفولوژی دانشگاه زنجان
مهدی دوستکامیان - دانشجوی دکتری تغییرات آب و هوایی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

خشکسالی یکی از مخاطرات طبیعی و خطرناک است که بطور دوره­ای در اثر کمبود رطوبت ناشی از کاهش میزان بارندگی به وقوع می­پیوندد. در این مقاله سعی بر آن است که خشکسالی های فراگیر حوضه ی آبی قزل­اوزن در دو دهه­ی اخیر مورد مطالعه قرار گیرد. برای دست­یابی به اهداف تحقیق، از داده­های ایستگاه­های اقلیمی با طول دوره­ی آماری 21 ساله (1370-1390) استفاده گردید. در گام نخست ویژگی­های عمومی بارش و دبی حوضه مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله­ی بعد با استفاده از نرم­افزارهای Matlab، Excel,Gisو Surferسایر محاسبات صورت گرفت، سپس بر اساس شاخص موران نمایه­ی I، نقشه­های توزیع مکانی فراوانی، احتمال وقوع و  الگوی خودهمبستگی فضایی خشکسالی دبی و بارش ترسیم گردید. بررسی­ نقشه­های خشکسالی حاکی از این است که؛ بین خشکسالی دبی با بارش منطقه قزل­اوزن رابطه­ی معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل الگوی خودهمبستگی فضایی موران حاکی از آن است که آثار خشکسالی های دبی و بارش بیشتر در نیمه­های جنوبی حوضه تشکیل الگوی بالا را داده است، این در حالی می­باشد که در سایر نواحی رابطه خشکسالی های دبی و بارش از یک الگوی تصادفی پیروی می کند.

خشکسالی, شاخص SPI, شاخص موران, قزل اوزن