شناسایی و تعیین هویت مولکولی باکتری بورخولدریا مالئی جدا شده از نمونه ی خون اسب مبتلا به مشمشه

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 600

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_VTJ-32-2_001

تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1398

Abstract:

بورخولدریا مالئی عامل اتیولوژیک بیماری زئونوزی مشمشه، یکی از خطرناک ترین و قدیمی ترین بیماری های واگیردار در تک سمیان است. کشور ایران به عنوان کانون مشمشه در دنیا شناخته شده است. مطالعه حاضر به منظور جداسازی باکتری بورخولدریا مالئی از نمونه خون یک مورد اسب مبتلا به مشمشه در منطقه اشنویه آذربایجان غربی در دهه گذشته و تعیین هویت مولکولی ارگانیسم با استفاده از ژن های اختصاصی BimA ،IS407-flip و 23S rRNA انجام گرفت. نمونه خون اسب مبتلا به مشمشه در محیط دی فازیک حاوی بویون و ژلوز گلیسیرینه همراه با آنتی بیوتیک کشت داده شد. بورخولدریا مالئی با آزمون های بیوشیمیایی شناسایی و خالص سازی شد. ایزوله باکتری با تزریق به میزبان حساس و بررسی علائم پاتوبیولوژیکی آن، تایید شد. تعیین هویت ایزوله کلینیکی بورخولدریا مالئی بر اساس تکثیر و تعیین توالی ژن های اختصاصی BimA ،IS407-flip و 23S rRNA باکتری انجام گرفت. بورخولدریا مالئی از نمونه خون اسب مبتلا به مشمشه جداسازی و شناسایی شد. حدود 72 ساعت متعاقب تزریق سوسپانسیون باکتری بصورت درون صفاقی به خوکچه هندی نر و کلونیزاسیون باکتری در بافت بیضه، علامت بارز تورم بیضه در حیوان مشاهده شد. تکثیر قطعات BimA ،IS407-flip و 23S rRNA محصولات مورد انتظار در اندازه های به ترتیب 989، 250 و 526 جفت باز را نشان داد. بورخولدریا پسودومالئی و پسودوموناس آئروژینوزا به عنوان کنترل منفی استفاده شدند. گزارش مشمشه هشداری برای مراقبت های بیشتر نهادهای بهداشتی است. با توجه به مشکلات تشخیص سریع و دقیق عامل عفونی مشمشه، شناسایی ارگانیسم با استفاده از ژن های اختصاصی BimA ،IS407-flip و 23S rRNA مطابق با استانداردهای تشخیصی سازمان جهانی بهداشت حیوانات (OIE) صورت گرفت.

Authors

سجاد یزدانستاد

گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نادر مصوری

بخش توبرکولین، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

کیوان تدین

بخش واکسن های باکتریایی هوازی دامپزشکی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

ایرج مهرگان

گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Baharsefat, M. and A. Amjadi. 1970. Equine Melioidosis in Iran. ...
  • Bauernfeind, A., C. Roller, D. Meyer, R. Jungwirth and I. ...
  • Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Laboratory-acquired human glanders--Maryland. ...
  • Gee, J. E., C. T. Sacchi, M. B. Glass, B. ...
  • Khaki, P., N. Mosavari, N. S. Khajeh, M. Emam, M. ...
  • Khan, I., L. H. Wieler, F. Melzer, M. C. Elschner, ...
  • Lopez, J., J. Copps, C. Wilhelmsen, R. Moore, J. Kubay, ...
  • Malik, P., H. Singha, S. K. Goyal, S. K. Khurana, ...
  • Mardani, M. and M. Kamali. 2011. Review of glanders disease ...
  • Pourtaghva, M., A. Dodin, M. Portovi, M. Tehrani and M. ...
  • Riedel, S. 2004. Biological warfare and bioterrorism: a historical review. ...
  • Scholz, H. C., M. Joseph, H. Tomaso, S. Al Dahouk, ...
  • Smith, M. E. and W. G. Gossman. 2018. Glanders And ...
  • Sprague, L. D, G. Zysk, R. M. Hagen, H. Meyer, ...
  • Tadjbakhsh, H. 1994. Traditional methods used for controlling animal diseases ...
  • Thibault, F. M., E. Hernandez, D. R. Vidal, M. Girardet ...
  • Ulrich, R. L., M. P. Ulrich, M. A. Schell, H. ...
  • Van Zandt, K. E., M. T. Greer and H. Gelhaus. ...
  • World Organization for Animal Health (OIE). 2013. Glanders, Chapter 2. ...
  • نمایش کامل مراجع